Podział szkolnictwa na męskie i żeńskie jest uważany za głęboki relikt przeszłości. Krakowianie zasadniczo nie zgodzą się z tym przekonaniem. Żywym przykładem jest działająca od setek lat szkoła, w której uczy się tylko płeć piękna. Co spowodowało powstanie takiej placówki oświatowej w Krakowie, z jakimi problemami musiała się zmierzyć ta szkoła i jaki poziom nauczania oferuje – przeczytaj w materiale serwisu krakow1.one.
Szansa dla biednych dziewcząt na zdobycie wysokiej jakości wiedzy
Szkołę kształcącą dziewczęta otworzyła w Krakowie w 1627 roku założycielka ruchu katolickiego mniszek Zofia Czeska. Od razu należy zaznaczyć, że edukacja w tamtym okresie nie była tak powszechna jak obecnie. Wiedza była w większości zdobywana wyłącznie przez mężczyzn. Kobiety miały tylko dwie możliwości studiowania nauk ścisłych: albo pójść do klasztoru i tam studiować równolegle z religioznawstwem, albo pomyślnie wyjść za mąż. Druga opcja oznaczała dla kobiet możliwość uzyskania pewnych praw, jednak udane małżeństwo było bez przesady utożsamiane z wygraniem losu na loterii.
Taką wygraną udało się otrzymać Zofii Czeskiej. Miała szczęście nie tylko urodzić się w dobrze sytuowanej rodzinie, cieszącej się w Krakowie poważaniem, ale także poślubić wykształconego i zamożnego wybrańca. W tamtych czasach dostępność kapitału decydowała przede wszystkim o statusie edukacyjnym środowiska, więc Zofii udało się poszerzać swój światopogląd wśród najlepszych przedstawicieli swojego narodu.
Wkrótce jednak stało się coś nieoczekiwanego – mąż Zofii umarł, a ona została wdową z fortuną. Wrodzona życzliwość i współczucie wobec cudzego losu sprzyjały decyzji o zainwestowaniu posiadanego majątku w otwarcie szkoły dla biednych i osieroconych dziewcząt. Z. Czeska lepiej niż ktokolwiek inny rozumiała, że tylko możliwości w postaci zdobytej przez uczennice wiedzy mogą być lepsze niż krótkotrwałe prezenty materialne.
Uczennice szkoły żeńskiej były uczone czytania, arytmetyki, pisania i śpiewu. Nauczycielkami placówki oświatowej były siostry prezentki. Szczególną uwagę zwracano także na wychowanie duchowe: kształtowanie wartości chrześcijańskich, moralności i kanonów rodzinnych.
Impet nadany przez założycielkę nie poszedł na marne
Szkoła żeńska z powodzeniem funkcjonuje nadal. Wyraźnie widać, że we współczesnych realiach program nauczania ulegał postępującym zmianom. Lekcje religii sióstr prezentek nadal obowiązują. Ale całkem harmonijne łączą się z naukami klasycznymi prowadzonymi przez świeckich nauczycieli.
Na szczególną uwagę w szkole żeńskiej zasługuje wychowanie fizyczne jej uczennic. W tym miejscu należy zastrzec, że religia katolicka nie przewiduje całkowitej rezygnacji z fizycznego rozwoju ciała (dlatego w Polsce często można spotkać zakonnice na rolkach, rowerach lub porannych biegach).
Dowodzi to, że idee Z. Czeskiej są żywe i mają swoich wyznawców. Założona przez nią szkoła żeńska jest jedną z najbardziej prestiżowych placówek oświatowych we współczesnej Polsce.
