W Krakowie szczególną uwagę od zawsze przykładano do oświaty. W kulturalnej stolicy Polski znajduje się wiele prestiżowych szkół, gimnazjów i uczelni, które zajmują najwyższe miejsca w światowych rankingach. Władze miasta dbają także o zachowanie korzeni historycznych edukacji miejskiej, w tym Szkoły Podstawowej nr 2 św. Wojciecha, której historia już dawno przekroczyła granicę kilku wieków. Więcej informacji można znaleźć w materiale na stronie krakow1.one.
Dokładna data założenia szkoły nie jest znana
Niestety, dokładna data rozpoczęcia działalności krakowskiej Szkoły Podstawowej nr 2 zaginęła w archiwach historii. Według dyrekcji mogło to nastąpić znacznie wcześniej, niż przyjęta oficjalna data 18 listopada 1797 roku. Wtedy to na bazie istniejącego już seminarium duchownego przy Kolegium św. Barbary otwarto 4-klasową szkołę z niemieckim językiem wykładowym.
Od pierwszych dni placówka miała ciekawą tradycję. W szkole prowadzono dwie solidne księgi. Pierwsza nosiła nazwę „Księga honoru do zapisywania uczniów wzorowych i pilnych”, w której odnotowywano uczniów szczególnie wyróżniających się, osiągających duże sukcesy w nauce i nie sprawiających problemów wychowawczych. Jednocześnie prowadzono “Czarną Księgę”, w której zapisanie się uznawano za wyjątkowo haniebne. Strony tego dokumentu zawierały nazwiska uczniów, co do których grono pedagogiczne miało najwięcej wątpliwości: zarówno dotyczących uczenia się, jak i zachowania. Warto zauważyć, że w ciągu całego istnienia “Czarnej Księgi” zdążyła liczyć zaledwie kilka stron, gdyż wpis do niej był swego rodzaju złą marką dla ucznia, której nikt nie chciał sobie przypisywać.
W swojej wieloletniej historii szkoła musiała przejść kilka etapów reformacji i relokacji. Tym samym wraz z powstaniem Rzeczpospolitej Krakowskiej placówce oświatowej nadano status gimnazjum i przekształcono w formę z 3 klasami, z likwidacją programu nauczania języka niemieckiego. W 1852 roki, kiedy Kraków został przyłączony do Austrii, uczniowie zaczęli pobierać naukę na wzór tego kraju.
Szczególne wydarzenie miało miejsce 7 maja 1896 roku, kiedy to decyzją Wysokiej Cesarsko-Królewskiej Rady Szkolnej Krajowej placówce edukacyjnej nadano nazwę – Szkoła im. św. Wojciecha.
W XX wieku szkoła była kilkakrotnie zamykana lub łączona z innymi placówkami oświatowymi.
Szkolne realia XX i XXI wieku
W 1983 roku szkoła ostatecznie zadomowiła się w odbudowanym kompleksie. W nowych realiach występowało 6-letnie nauczanie, spełniające wszystkie normy Ministerstwa Edukacji.
Jednak kierownictwo placówki nigdy nie zapomniało o dawnych tradycjach. Tym samym zachowany został zwyczaj prowadzenia „Księgi honoru do zapisywania uczniów wzorowych i pilnych”. Co prawda, w naszych czasach księga jest nazywana „Złotą Księgą”, ale istota pozostaje taka sama: trafianie na jej karty jest szczególnie znaczące dla rzetelnych uczniów, gdyż w ten sposób mogą przejść do historii. W ten sposób zachowywana jest pamięć o uczniach wyróżniających się i poważnie podchodzących do nauczania. W konsekwencji będą wspominani, stawiani jako przykład nowym uczniom oraz podziwiani przez wiele pokoleń.
